متن کامل شعر آزمودم دل خود را به هزاران شیوه مولانا با معنی

در این نوشته قصد داریم متن شعر آزمودم دل خود را به هزاران شیوه از مولانا را همراه با معنی آن تقدیمتان کنیم. ممکن است این شعر را با مصرع آغازین آن یعنی بر سر آتش تو سوختم و دود نکرد بشناسید، یک شعر عاشقانه و زیبا از مولانا که پیشنهاد می کنیم حتما یک بار آن را بخوانید.

این شعر غزل شماره 780 دیوان شمس است.

متن شعر آزمودم دل خود را به هزاران شیوه

بر سر آتش تو سوختم و دود نکرد

آب بر آتش تو ریختم و سود نکرد

آزمودم دل خود را به هزاران شیوه

هیچ چیزش به جز از وصل تو خشنود نکرد

آنچ از عشق کشید این دل من که نکشید

و آنچ در آتش کرد این دل من عود نکرد

گفتم این بنده نه در عشق گرو کرد دلی

گفت دلبر که بلی کرد ولی زود نکرد

آه دیدی که چه کردست مرا آن تقصیر

آنچ پشه به دماغ و سر نمرود نکرد

گر چه آن لعل لبت عیسی رنجورانست

دل رنجور مرا چاره بهبود نکرد

جانم از غمزه تیرافکن تو خسته نشد

زانک جز زلف خوشت را زره و خود نکرد

نمک و حسن جمال تو که رشک چمن است

در جهان جز جگر بنده نمکسود نکرد

هین خمش باش که گنجیست غم یار ولیک

وصف آن گنج جز این روی زراندود نکرد

معنی شعر آزمودم دل خود را به هزاران شیوه

این شعر فضای غمگین و حسرت باری دارد و ناامیدی عاشق از رسیدن به وصال یار را برای انسان تداعی می کند. مولانا در این شعر با ناامیدی می گوید که دل خود را به روش های مختلف امتحان کرده ولی تنها راه برای اینکه دلش شاد شود رسیدن به معشوق است.

مولانا در این شعر به خوبی رنج و درد جدایی از یار را بیان می کند و می گوید این جدایی رنج تحمل ناپذیری را برایش رقم زده است.